Odznaka Służby Pocztowej (Listonosz) – II Rzeczpospolita
Opis
Odznaka Służby Pocztowej (Listonosz) – II Rzeczpospolita
Odznaka na czapkę (furażerkę) przeznaczona dla funkcjonariuszy Poczty Polskiej z okresu II Rzeczypospolitej (1918–1939). Emblemat ten, symbolizujący komunikację i szybkość, był noszony przez personel na nakryciach głowy, w tym listonoszy i telegrafistów.
-
Symbolika: Odznaka łączy dwa klasyczne symbole komunikacji i łączności:
-
Trąbka/Róg Pocztowy: Symbol historycznie związany ze służbami pocztowymi, tradycyjnie używany do sygnalizowania przybycia listonosza.
-
Pioruny/Błyskawice: Symbolizujące szybkość oraz łączność telegraficzną i telefoniczną, która była nieodłączną częścią działalności Poczty, Telegrafu i Telefonu (P.T.T.) w II RP.
-
-
Materiał: Wykonana z mosiądzu (kolor złotawy), co nadaje jej autentyczny, matowy połysk charakterystyczny dla wyposażenia wojskowego i służbowego z epoki. Błyskawice są w kolorze srebrnym, tworząc kontrastowe, dwukolorowe wykończenie (złoto-srebrne).
-
Montaż: Odznaka jest mocowana na dwa druty (zwane wąsami), widoczne na rewersie - jest to standardowy sposób montażu w tym okresie).
-
Uwaga Montażowa: Druty są gotowe do zagięcia i rozcięcia (dopasowania) na czapce, co zapewnia trwałe i pewne mocowanie.
-
